نگاهي‌ به‌ پيشينة‌ نظرية‌ اتحاد عاقل‌ و معقول‌

تحقيق نگاهي‌ به‌ پيشينة‌ نظرية‌ اتحاد عاقل‌ و معقول‌
 متشکل از 24 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
چكيده‌:  اگر فرآيند ادراك‌ را حاصل‌ تعامل‌ سه‌ عنصر فاعل‌شناسا، متعلق‌شناسايي‌ و شناخت‌ بدانيم‌، بسياري‌ از نظريات‌ مطرح‌ شده‌ در حوزة‌ انديشة‌ اسلامي‌ در خصوص‌ علم‌ و ادراك‌ را مي‌توان‌ حول‌ محور دو نسبت‌ موجود بين‌ سه‌ عنصر ياد شده‌ سازماندهي‌ كرد. تعدادي‌ از نظريات‌ مهم‌ عهده‌دار تبيين‌ نسبت‌ علم‌ و ادراك‌ و محكي‌عنه‌ آن‌ است‌ و برخي‌ از نظريات‌ ناظر به‌ رابطه‌ ادراك‌ با فاعل‌شناسايي‌ است‌. نظرية‌ «اتحاد عاقل‌ و معقول‌» از آن‌ دسته‌ نظرياتي‌ است‌ كه‌ به‌ رابطة‌ اخير راجع‌ مي‌شوند. در اين‌ مقاله‌، نظرية‌ اتحاد عاقل‌ و معقول‌ از منظر تاريخي‌ مورد بررسي‌ قرار گرفته‌ است‌. نگارنده‌ قبل‌ از گزارش‌ تاريخي‌، اصطلاحات‌ و مفاهيم‌ مأخوذ در عنوان‌ بحث‌ را ايضاح‌ نموده‌ است‌.
 
 مقدمه‌
 نظرية‌ «اتحاد عاقل‌ و معقول‌» و به‌ تعبير دقيقتر «اتحاد عالم‌ و معلوم‌» را مي‌توان‌ نظريه‌اي‌ عرفاني‌ ـ فلسفي‌ دانست‌. عارفان‌ مسلمان‌، پيش‌ از حكماي‌ اسلامي‌ متعرض‌ اين‌ مسأله‌ شده‌اند و در آثار خود به‌ بحث‌ دربارة‌ آن‌ پرداخته‌اند .  ] فناري‌ چاپ‌ سنگي‌: 82؛ ابن‌ تركه‌ چاپ‌ سنگي‌: 68، 86، 89؛ ابن‌ عربي‌ 1405: 360؛ قونوي‌ 1362: 197؛ قيصري‌ 1375: 92 [ اين‌ نظريه‌ در فلسفة‌ اسلامي‌ معركة‌ آرا بوده‌ است‌. گروهي‌، كه‌ در رأس‌ آنان‌ ابن‌ سينا (428 ـ 370 ق‌.) قرار دارد،